Zespół policystycznych jajników (PCOS) to jeden z najczęstszych problemów ginekologiczno-endokrynologicznych u kobiet. Szacuje się, że boryka się z nim od 3 do 12% kobiet w wieku rozrodczym, a jego skutkiem jest m.in. niepłodność. Na szczęście współczesna medycyna ma coraz skuteczniejsze metody leczenia zespołu policystycznych jajników.
Z tekstu dowiesz się:
- jak objawia się PCOS,
- na czym polega leczenie zespołu policystycznych jajników,
- dlaczego u kobiet z PCOS tak ważną rolę odgrywa dieta.
Zespół policystycznych jajników (PCOS) to schorzenie ginekologiczno-endokrynologiczne, które występuje od 4 do 12% kobiet w wieku rozrodczym. Jego podłoże nie zostało jednoznacznie określone – w powstawaniu zespołu znaczenie mają zarówno czynniki genetyczne (występuje rodzinnie), hormonalne (m.in. podwyższony poziom androgenów), jak i środowiskowe (m.in. niezdrowa dieta prowadząca do otyłości).
Zespół policystycznych jajników – objawy
Diagnostyką i leczeniem PCOS zajmuje się ginekolog-endokrynolog. Schorzenie jest rozpoznawane jeśli u kobiety występują co najmniej dwa z trzech głównych objawów klinicznych:
- brak lub rzadkie występowanie owulacji,
- kliniczne i/lub biochemiczne objawy hiperandrogenizacji,
- rozpoznanie policystycznych jajników w obrazie USG (po wykluczeniu np. wrodzonego przerostu nadnerczy czy zespołu Cushinga).
Czym jednak konkretnie skutkuje zespół policystycznych jajników u pacjentek? U młodych kobiet mogą to być zaburzenia miesiączkowania czy nasilony trądzik, u tych nieco starszych – niepłodność, hirsutyzm lub łysienie typu androgenowego. Do chorób często towarzyszących PCOS zalicza się insulinooporność oraz otyłość. U pacjentek, które mimo PCOS zaszły w ciążę częściej występują jej powikłania, wyższe jest ryzyko poronienia oraz zgonu wewnątrzmacicznego płodu.
Zespół policystycznych jajników – leczenie
Ginekolog-endokrynolog dobiera metody leczenia zespołu policystycznych jajników do objawów klinicznych, jakie występują u pacjentki oraz jej potrzeb i oczekiwań. Jeśli PCOS wywołuje u kobiety cykle bezowulacyjne, czego skutkiem jest niepłodność, leczenie jest ukierunkowane na umożliwienie jej zajścia w ciążę. Zastosowanie znajdują tu zarówno środki farmakologiczne (np. cytrynian clomifenu i metformin), jak i zmiana stylu życia, czyli zdrowa dieta i aktywność fizyczna. Według badań, u pacjentek otyłych z PCOS obniżenie masy ciała już o 5% może przywrócić owulację i zwiększyć szanse na posiadanie potomstwa.
W przypadku braku skuteczności tego typu działań wykonuje się laparoskopowe operacje elektrokauteryzacji lub laserowej waporyzacji jajników. Usunięcie pogrubiałej, patologicznej tkanki sprawia, że pozostałe pęcherzyki odzyskują możliwość owulacji i rozwoju.
PCOS – dieta ma znaczenie!
Jak już wspomniano, zespół policystycznych jajników wymaga stosowania odpowiedniej diety – pozwala ona łagodzić objawy choroby, hamuje jej rozwój, zwiększa szanse na zajście w ciążę oraz zmniejsza ryzyko powikłań PCOS.
Ogólnie, zasady zdrowego żywienia u pacjentek z zespołem policystycznych jajników obejmują:
- kontrolę masy ciała u kobiet ze wskaźnikiem BMI poniżej 25 lub redukcję masy ciała u kobiet ze wskaźnikiem BMI powyżej 25,
- kontrolę ilości i jakości spożywanych tłuszczy – PCOS zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy i zaburzeń lipidowych, więc w miejsce tłuszczy pochodzenia zwierzęcego należy sięgać po tłuszcze roślinne,
- ograniczenie podaży soli kuchennej oraz produktów zawierających w składzie glutaminian sodu,
- kontrolę ilości i jakości spożywanych węglowodanów – zamiast produktów zawierających cukry proste należy sięgać po żywność z węglowodanami złożonymi i niskim indeksem glikemicznym.
Udowodniono, że odpowiednia dieta u kobiet z PCOS poprawia efektywność leczenia farmakologicznego, pomaga kontrolować masę ciała i zapobiega insulinooporności.
Artykuł sponsorowany
