Kobieca przypadłość – Zespół policystycznych jajników

Polub nas na Facebooku

U większości kobiet z zespołem policystycznych jajników występują nieregularne miesiączki (a czasem całkiem zanikają). Ale choroba może się rozwijać także u pań, które mają okres.

jajniki

Ponieważ zakłóca, a nawet całkowicie hamuje owulację (jajeczkowanie) powoduje problemy z zajściem w ciążę. To jeden z bardziej wyraźnych sygnałów. Inne, które mogą świadczyć o PCOS (inna nazwa stosowana), to np.:

  • skłonność do tycia w okolicach talii,
  • przetłuszczanie się skóry i trądzik,
  • łysienie typu męskiego (na czubku głowy, w zakolach czy też równomierne, ale intensywne wypadanie włosów),
  • tzw. hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie (zwłaszcza na brodzie, klatce piersiowej, nogach czy w okolicach intymnych),
  • niewiadomego pochodzenia ból w okolicach miednicy – prawdopodobnie związany z powiększeniem jajników,
  • dłuższy niż u innych (zdrowych) kobiet zespół napięcia przedmiesiączkowego – jego objawy to bóle w okolicy krzyża, wzdęcia, wahania nastroju.

Jak możesz sobie pomóc?
Pacjentkom należy już w momencie rozpoznania zespołu PCOS powiedzieć, żeby nie odkładały planów dotyczących ciąży na późne lata po trzydziestce. Bardzo ważne są zmiany trybu życia, które nie wymagają wizyty u lekarza.Częstym problemem zespołu PCOS jest tendencja do otyłości. Otyłość ta jest uwarunkowana hormonalnie, ale żaden hormon nie jest w stanie wyprodukować tkanki tłuszczowej z powietrza i wody. Konsekwentnie stosowana dieta, zwłaszcza oparta o tak zwane wymienniki węglowodanowe, pomaga zrzucić zbędne kilogramy. Nawet utrata 5-10% wyjściowej masy ciała może znacznie zwiększyć szanse na samoistne zajście w ciążę.

Kolejnym, zależnym od kobiety, czynnikiem jest prawidłowa aktywność fizyczna. Racjonalna, nie nadmierna dawka ruchu, zmienia metabolizm organizmu tak, że chudniemy. Zmienia się także metabolizm ważnego w zespole PCOS hormonu – insuliny.

Kiedy samodzielne wysiłki (pod nadzorem lekarza) nie pomogą, trzeba sięgnąć po leki. Podstawowym lekiem jest cytrynian klomifenu, przez pacjentki nazywany „clo” od nazwy Clostilbegyt. Kolejnym lekiem uważanym za wspomagający w leczeniu PCOS jest metformina. W rzadkich przypadkach stosuje się też leki hamujące produkcję hormonów męskich.